Bir şiir nasıl yazılır ? Şiir yazarken nerden ilham gelir ? Eminim ki edebiyata ilgili olanlarınız bu soruları her zman sormuşsunuzdur kendinize yada şairlere . Etrafınızda bir çok şiir yazarı vardır . Bunların hepsi birer şair mi ? Benim sorduğum asıl soru bu . Bir çok kişi şiir yazıyor fakat şair kime denir ?
Şiir yazmaya ilkokulda anlamsız gelen fakat ard arda gelince kafiyeli şeyler çıkartarak başladım . İlk yazdıklarım çok kötü denemelerdi . O sıralarda kitap okurken yada bir şarkı dinlerken kendi içimde bunlara yorum katma gibi bir alışkanlığımın olduğunu fark ettim . Tabiki ilk denemelerim çalıntı sayılabilecek şeylerdi . Aradan bir hayli zaman geçtikten sonra duygularımı dörtlüklerle ifade etmek daha kolay bir yol olduğunu fark ettim . . İşte o günden sonra ne zman yoğun bir duygu birikse içimde , ne zaman aşık olsam , ne zaman bir şeylere kızsam kalemimden kısa fakat anlamı büyük olan şeylerin çıkmasıyla rahatladığımı hissettim . Böyle başladı benim serüvenim .
Ve sizlerle paylaşmak istediğim ilk şiir kronolojik sıraya göre en son yazdığım yakın tarihli bir şiirimdir . Kısa süren fakat yoğun ve saf duygularla yaşadığım zor ve çetrefilli bir ilişkinin ardından yazılmış bir şiirdir . Okurlar için herzman yoruma açık cümleler seçmeye gayret gösteririm ki her okuyucu şiiri okuduğunda kendi anlamını yükleyebilsin diye . Fakat bazı kelimeler ve benzetmeler gerçekten yaşanana özel olduğu için sizlerle bundan sonraki yazılarımda ufak anekdotlar paylaşacağım . En azından şiir hakkında belli ipuçlarını bilmenizi istiyorum . Bu şiirimin ilk ipucu isminde gizli bu ilişki üzerine yazılmaya çalışılmış mutlu duyguların toplandığı sırada kesin bir ayrılıkla sonuçlanan gece kalemimden çıkıveren bir şiir . Şiirde de ifade ettiğim gibi bende derin yaralar bırakarak biten bir ilişikiyi yorumladım . Umarım beğenirsiniz .
İlk şiir .. Son şiir..
Bir şey hem ilk hem de son olabilir mi ?
Bir şiir mesela ,
Mesela bir nefes ,
Yıllar sonra mutluluk için yazılmaya çalışılan bir şiir
Son şiire dönüşebilir mi ?
Şans ile girmiştin dünyama , Hoşgeldin demiştim .
Şimdi öylece sorgusuz çekip gidiyorsun Elveda bile diyememiştim .
Gecenin karanlığına bakakaldım yüzünün nurunu beklerken ,
Tünelin sonundaki ışık bile karardı , gözlerim karanlığa alışmakta.
Söyle neden o ışığa inandırdın beni ,
Ben karanlığıma alışıktım oysa ,
Nur sandığım başka birşeymiydi ?
Göremediğim başka bir yüzün mü vardı yoksa ?
Herşeye rağmen çok güzel bir rüyaydı , sonu kabus da olsa ,
Ki öyle değilmidir zaten her güzel şey hep kısadır .
İlk nefesimde mutluluğu aldım vediğimde kan kusuyordum,
İlk dizelerimde mutluluk vardı , ki aynı şiirde son dizelerimi yazar oldum .
Senli sabahlarda uyanmak isterken ben , Di'li geçmişlerde kaldı aşkımız .
Olsun ben yine de yolumu bulurum ,
Bu sana yazdığım ilk şiir ,
Bu sana yazdığım son şiir ,
Bir nefes gibi geçtin hayatımdan .
Bu dizelerle ölümsüzsün artık .
Ve sonsuza kadar mutlu kal .
Zaman alacak biraz karanlığı hatırlamam ve gözlerimin alışması .
Ama unutma HİÇBİRŞEY İMKANSIZ DEĞİL , ki çabuk hatırlar gözlerim karanlığı ...
Ve bir şarkı kulaklarımda RÜZGAR GÜLÜ !!
