Yalnızlık ve Ben

Yalnızlığım Sana emanet ,
gözlerinde görmüştüm düşümü sanki ,
gözlerine kilitli kalmıştım ...
Kelebekler uçuşurdu gözlerinde ,
ama unutmuşum kelebeklerin ömrü bir günlük olurmuş

Olmalı ...

Tozlu bir raf gibiyim ,
çekmecelerde örümcek ağlarım .
Elini kirletmez dokunsan ,
dokunsan parıldayan bir inci olur ...
binlerce yıldır saklanmış ,
yitik savaşlardan çıkmış ,
yağmalanmış , yaralanmış ...
Herşeye rağmen tertemiz bir inci görürsün içinde .
Korkma aç çekmeceyi ,
üfle kirlenmez tenin tozumdan ,
üfle kaldır tozları ...
Dokunsan incinmez ne elin ne incim ,
yağmur yağsa görürsün parlaklığını .

Okyanuslar altındaydım önceleri ,
binlerce dalgıç gelirdi ,
kopartmak için kabuğumdan.
Saklanırdım sıkı sıkı ,
saklanırdım kabuğuma .
Sonra açıldı içim çıkartıldı ,
şimdi bu tozlu rafta bırakılmış öyle yüzyıldır...
Korkma yine parlayabilirim ,
parlamalıyım sen üfleyince ...

Bir sen olmalı yanımda ...

Bu bir sanrı yada ilizyon değil ,
yada olmamalı ...
Bu yorgun yitik savaşlar şovalyesinin bir savaşı olmalı
uzun ve çetrefilli.
Devrimlerve aşklar böyledir
derdi Deniz asılmamış olsaydı .
Ucnda darağacı olsada yürüdü , yürümeli..